2000 (DSFA Records)
Moeder aarde, wat een hemels album. Deze plaat uit 2000 betekent de doorbraak voor de uit Nederland komende symfonische metalformatie Within Temptation. Op “Mother Earth”, hun tweede fulltime album, zijn de grunts van hun debuutalbum “Enter” (1997) achterwege gebleven ten faveure van een meer folkgetint bandgeluid. Ook brengt Within Temptation meer variatie en subtiliteit aan in hun muziek middels het orkestrale toetsenwerk van Martijn Westerholt. Zelden een album gehoord waarop de akkoorden, de ritmes, de thema’s en de zanglijnen zo moeiteloos in elkaar grijpen. Het is compositorisch allemaal van ongekende kwaliteit met daaroverheen de zanglijnen van boegbeeld Sharon den Adel die met haar Kate Bush-achtige engelenstem de muziek een ongenaakbare charme geeft. Het is bijna te mooi om waar te zijn maar het is toch echt zo.
“Mother Earth” heeft alles in zich om als geweldig album op de overtreffende trap te gaan staan. Zo is de coverfoto absoluut in het oog springend, een beetje chauvinistisch met z’n oranje achtergrond maar dankzij de afbeelding van moeder aarde heeft de hoes de mystieke uitstraling die past bij de muziek. Ook een ijzersterke openingstrack draagt bij aan het exceptionele van het album. Wat dat betreft overklast Within Temptation zich nogal met het prachtige titelnummer, een opener om te zoenen. Door de 6/8e zwier van het nummer en de stemmige door toetsen voortgebrachte fluitgeluiden worden we ondergedompeld in een Keltische sfeer die sterk is geïnspireerd door de muziek van de film Braveheart. Hoekige gitaarriffs geven het nummer kracht en ook het smaakvolle drumspel van Ivar de Graaf laat zich gelden. Het wat duistere stuk met het koor geeft hij een passend ritme mee. In de slotmaten gooit Within Temptation de dynamiek flink omhoog. Ik word er blij van. En dan dient Ice Queen zich aan.
Je hebt hitjes en hits maar Ice Queen is een geval apart, het is gewoon een steengoed nummer en buitengewoon representatief voor het album. De strakke drums stuwen dit intense nummer naar prettige hoogtes en Sharon Den Adel beleefd eigenlijk constant haar finest moment. Het nummer bevat een zalige suspence, aangebracht door twee ijzige toetsenakkoorden die regelmatig in het nummer opdoemen.
Met het daaropvolgende Our Farewell laat Within Temptation horen moeiteloos te kunnen overschakelen naar een meer ingetogen modus en dat is natuurlijk goed voor de variatie. Our Farewell is een mooi pianoliedje dat stemmig ondersteund wordt door onder andere digitale strijkers. Mede door Den Adels sprookjesfee-achtige benadering word je meegezogen in het nummer waarvan de laatste paar minuten heerlijk bombastisch zijn inclusief een fonkelende gitaarmelodie. Within Temptation gaat op dit album wel vaker een dergelijk stapje in intensiteit achteruit waardoor de afwisseling na bijvoorbeeld het slepende Caged en het met trombones en hoorns opgesmukte The Promise mooi verloopt met het statige Never-Ending Story.
Deceiver Of Fools en Dark Wings zijn mijn favoriete nummers, temeer daar de band hier het meeste van zichzelf geeft. Het zijn de meest stevige tracks van het album en in het geval van Deceiver Of Fools hoor je heerlijke euforie die al wordt ingezet door de hoorngeluiden in het intro. Als het je eenmaal te pakken heeft, laat het je nooit meer los. Within Temptation weet perfect hoe ze van die muzikale handenbindertjes moet toepassen. Zo laat de solo van Arjen Lucassen in Dark Wings je fluitend over straat gaan. Het album sluit stemmig af met In Perfect Harmony. Dit Enya-achtige nummer wordt neergezet met harpgeluiden die het een sprookjes-sfeer geven. Voor een afsluiter helemaal perfect.
Met “Mother Earth” heeft Within Temptation een album gemaakt dat eeuwigheidswaarde heeft. Ik ga het niet meer meemaken maar zie in 2084 iemand het vuistje nog wel eens in de lucht steken.
© Dick van der Heijde 2023