Matty van der Heijde – Nijsse
1940 – 2022
Op 27 september 2022 overleed m’n lieve moeder aan de gevolgen van nierfalen en dit is de speech die ik op haar crematie heb laten voorlezen.
Ma.
Toen m’n verzorgster afscheid nam van ma zei ze: We gaan nu naar huis en zullen goed voor Dick zorgen. Ze deed de bedhekken van het ziekenhuisbed omhoog, stel je voor dat ze haar heup breekt. Stilletjes verlieten we haar kamertje op de Acute Opname Afdeling, maar inwendig was het een rumoer van jewelste. Waarom was zo’n hardnekkige bacterie haar nieren binnen geslopen? Zou ze zelf nog hebben meegekregen wat er met haar aan de hand was?
Ma was de vrolijkste demente ter wereld, en kon er nog jaren tegenaan. Eigenlijk had ik er ook wel vrede mee. Ze lag zo lief te slapen en af en toe stak ze haar hand op en zwaaide wat. Ik weet zeker dat ze geen pijn had en dat maakt me weer blij. Het cirkeltje was rond.
Die middag was de vier-eenheid van ons gezin groter dan ooit, m’n vader en moeder, m’n broer en ik. We wisten dat we voor de laatste keer bijeen waren,
we zouden onze herinneringen moeten koesteren maar weet je ma, je zit als een engeltje op m’n schouder en gaat alles meemaken wat er rondom mij gebeurt.
Al vijf jaar praat ik met jou zoals ik dat met je deed voordat de dementie toe begon te slaan. Je was altijd zo ongelooflijk trots op alles wat ik deed,
je sprak altijd met een bijzonder enthousiasme en het knappe van jou en pa vond ik dat jullie Marco geen sikkepitje minder aandacht gaven. Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken hoeveel waardering ik voor jullie heb. Maar je was niet alleen een fantastische moeder voor ons, je was ook een geweldige vriendin. Niemand gaat daar ooit overheen, niemand, niemand, niemand.
Tot slot gaat jouw Dirkje je nog wat zeggen en ik praat nu even namens Marco, Sylvia, alle kleinkinderen en het hele zorgteam van mij; we gaan bikkelhard ons best doen om zo goed mogelijk voor pa te zorgen, rust zacht.
