2023 (OOB Records)
My Own Army is een hard aan de weg timmerende band uit Rotterdam. Wat kunnen we verwachten van dit gezelschap? Alternatieve progressieve rock is hun werkveld en met hun bedoel ik Herman de Kok (zang, gitaar), Vincent Hekkert (gitaar, achtergrondzang), Ferry Westdijk (basgitaar) en Sven Spierings (drums, samples). Deze boefjes laten al tien jaar lang hun invloeden van A Perfect Circle, Alice In Chains, Tool en Oceansize welig tieren. De band weet z’n Seattle-sound mooi te combineren met sferische studiotechnieken en progmetal-getinte tralala. “A King On Every Corner” is hun vijfde album en bladerend door hun Spotify-bibliotheek blijkt toch heel duidelijk dat het materiaal van deze nieuweling meer rust kent dan z’n voorgangers en dat er vaker onregelmatige maatsoorten gebruikt zijn, kortom: “A King On Every Corner” is hun meest progressieve werkstuk tot nu toe.
Verbluffend is het professionele niveau waarop alles plaatsvindt. Het begint natuurlijk al bij de geluidskwaliteit. Ik ben dan wel geen audiofiel, het album klinkt als een klok en dat verdienen de inspanningen van de vier muzzo’s zondermeer. Even wat veren halen. Laten we beginnen bij het gitaarwerk. De Kok en Hekkert staan garant voor een dampende pot snarenextravaganza die in de basis sferisch en bombastisch is en heerlijk afgemaakt wordt door de lyrische invullingen van Hekkert. Bassist Ferry Westdijk vormt een geweldige aanvulling hierop, zoals Sebastian Harnack dat doet bij de Duitse bands Sylvan en Blind Ego. De ritmesectie van My Own Army is sowieso beter dan goed, aangezien drummer Sven Spierings zich met z’n soepele mep strak en gedecideerd laat gelden. Dat alles wordt in een nog glorieuzer daglicht gezet door de zang van de Kok. Met z’n hoge expressieve stem doet hij wat denken aan Marco Glumann in de stevigere passages van Sylvan. Hij klinkt spot-on, ongeacht of het nummer nu stevig of bedaard van toon is. Ook de samenzang met Hekkert mag er van de smaakpapillen zijn, evenals de ingeblikte drums en samples. Het is een enerverend totaal.
“A King On Every Corner” telt tien vrij korte nummers. Twee tot ruim vijf minuten is de range en het toevoegen van enkele epische stukken zou het album nog beter hebben gemaakt. Ach ja, wat niet is, is niet. Wat hebben we dan wel?
Het album opent met A Beautiful Secret waar een donker pulserend baspatroon richting Porcupine Tree doorkliefd wordt door scherpe gitaarriffs om uiteindelijk te eindigen in een bombastisch slot. In het daaropvolgende Oranges Robes zijn het de grungy gitaarakkoorden die dit als single uitgebrachte nummer domineren. Een paar leuke details zoals het braampje op de stem van de Kok en een heerlijke basriedel vallen hier op. Lucky Ones is een sfeervol nummer met mooie uithalen van de zang en een geweldige uitbarsting van de leadgitaar. My Own Army weet heel goed dynamiekverschillen aan te brengen in hun muziek. Erg sterk wat dat betreft is Outnumbered dat ook weer van ingetogen naar uitbundig gaat. Een ander opmerkelijk nummer is Warpaint waar een grimmige teneur klinkt. Het zou perfect dienst kunnen doen als achtergrondmuziek in een documentaire over de oorlog in Syrië of de Oekraïne. Met de laatste paar nummers komt het album in een stormachtige fase terecht en zijn het nummers als Mary’s Song en Hero’s Welcome die het album boven zichzelf uit laat steken. Het afsluitende Hospital Lies klinkt als een mid-tempo Pearl Jam song, het einde echter heeft die typische gitaarkapotslaande vibe die past bij het genre. Het zorgt in ieder geval dat deze cd een einde krijgt dat het verdient.
Als recensent vind ik het altijd een enorme uitdaging om positief te zijn over een toetsenloos album. Met “A King On Every Corner” had ik daar geen enkele moeite mee. Onder de genoeglijke klanken van het album floeperden de woorden er zo uit.
© Dick van der Heijde 2023