2022 (Ear Music)
Marillion, de legendarische progressieve rockband uit Engeland, heeft ons in 2022 verblijd met weer een indrukwekkend album en dan druk ik me nog zacht uit. Het werkstuk heet “An Hour Before It’s Dark” en zorg maar dat je op tijd binnen bent, er valt heel wat te ontrafelen. De architectuur van het album laat je alle hoeken van de kamer zien, om maar te zwijgen over de muziek. Niet dat ik dat laatste van plan ben overigens, maar eerst even iets over het bouwsel.
Het in een strak design gestoken album duurt iets meer dan 54 minuten, een tijdspanne die goed is voor zeven songs. Tekstueel kan Steve Hogarth zich goed uiten, z’n schrijfsels zijn altijd cryptisch van aard en zitten vol beeldspraak. Dit maal gaat het vaak over Covid maar ook over het milieu en andere zaken als bijvoorbeeld hebzucht en de consumptiemaatschappij. Vier van deze nummers zijn episch van aard en in diverse subtitels onderverdeeld die elk op hun beurt apart geïndexeerd zijn. Zo telt “An Hour Before It’s Dark” dus achttien tracks volgens de cd-speler (en Spotify) terwijl het maar zeven songs zijn. Laat ik nou toevallig net liefhebber zijn van dergelijke zevenklappers.
Het album opent sterk met Be Hard On Yourself. Het is gelijk raak: je wordt meegesleept in een episch verhaal vol typerend gitaarspel van Steve Rothery, zinderend in de arpeggio’s en lyrisch in de melodieën waarbij hij op de knieën moet voor de opzwepende begeleiding. Het is een motiverend nummer dat luisteraars aanspoort om het beste uit zichzelf te halen en niet te settelen voor minder dan ze kunnen bereiken. De zang van Steve Hogarth is als een warme deken op een koude winteravond – bemoedigend en meeslepend. Maar pas op, want net wanneer je denkt dat je de richting van het nummer begrijpt, nemen ze je mee op een verrassende wending. Het is als een speelse kat die met je verwachtingen speelt. Oh, Marillion, jullie weten hoe je de luisteraars op het puntje van hun stoel moeten houden!
Met het daaropvolgende drieluik Reprogram The Gene brengt Marillion wat meer ritme aan op het album en ook hier zijn de gitaarinvullingen van Steve Rothery weer fingerlicking good. Toch heb ik het gevoel dat Marillion nog even wacht met het grandioos uitpakken tot het album over de helft is. Ondanks dat ik het aanstekelijke Murder Machines een geweldig nummer vind ga ik stuiteren van genot vanaf The Crow And The Nightingale waar Marillion met zijn wonderschone muziek elke spiegel doet breken. Dit is geen gewoon liedje, dit is een eerbetoon aan Leonard Cohen. Het begint rustig en bedachtzaam met piano, als een kabbelende beek. Maar steeds meer bouwt het uit naar een majestueuze crescendo, als een tsunami van geluid die je meesleurt. Je kunt de passie en toewijding voelen die in elk akkoord en elke noot is gestopt. Rothery in de hoofdrol natuurlijk, het is zijn spel dat je hart sneller doet kloppen en je ziel doet zingen.
Daarna is de beer los. Met de epische nummers Sierra Leone en Care weet de band te appelleren aan de diepste gevoelens die een proghart heeft. Luisterend naar deze stukken (en eigenlijk naar het gehele album) kan je stellen dat Marillion wat op snuffelstage bij zichzelf is geweest, gelukkig maar.
Laten we eerlijk zijn, de leden van Marillion zijn gewoonweg geniaal. Zanger Steve Hogarth en zijn maten Steve Rothery op gitaar, Mark Kelly op toetsen, Pete Trewavas op bas en Ian Mosley op drums vormen samen een meesterlijk quintet. Hun samenspel is retestrak en hun instrumentbeheersing is ongeëvenaard. Ze dagen elkaar uit en tillen elke compositie naar een hoger niveau. Het is als een muzikale vriendschap die al decennia standhoudt en alleen maar sterker wordt.
Ik wil nu deze recensie op z’n einde loopt benadrukken hoeveel luisterplezier er te halen valt uit “An Hour Before It’s Dark”. Het is een album dat je keer op keer wilt beluisteren, omdat je steeds nieuwe lagen en nuances ontdekt. Het is als een mysterie dat je probeert te ontrafelen, maar dat steeds meer geheimen prijsgeeft naarmate je er dieper in duikt ook kan je je suf piekeren over de criptische teksten. Het is een avontuur dat je meeneemt naar onbekende muzikale landschappen en je betovert met zijn schoonheid.
Laat je meevoeren door de composities, geniet van de verrassingen. Het is een album dat je hart zal veroveren en je ziel zal verheffen. Marillion, bedankt voor weer een geweldig album!
© Dick van der Heijde 2023