
In de zomer van 1994 geeft de Amerikaanse band Heart een serie intieme unplugged concerten in hun hometown Seattle. We hebben het hier over optredens voor slechts 500 man in een zaal met een podium dat als huiskamer gedecoreerd is compleet met gordijnen, vloerkleden en hanglampen. Het daarvan getrokken “The Road Home” is een compilatie van de 15 mooiste uitvoeringen uit de serie optredens. De setlist die avonden kan je qua songkeuze het beste beschouwen als een ‘best of’. Met deze arrangementen klinken de nummers echter als herboren.
Om de akoestische bedoelingen van de band te omschrijven zijn er strijkers aan het bandgeluid toegevoegd en ook zijn er enkele partijen hobo en hoorn te horen. Daarnaast is er een extra achtergrondzangeres aanwezig. Van oudsher heeft de muziek van Heart al een folky randje waardoor instrumenten als dwarsfluit, mandoline, accordeon en piano samen met de akoestische gitaren eigenlijk geen vreemde eend in de bijt zijn.
De eerste twee nummers die voorbij komen, Dreamboat Annie en Dog And Butterfly, blijven met hun bedaarde inslag vrij dicht bij het origineel. Het fraaie van Heart is dat ongeacht stijl of uitvoering de bands karakter altijd naar boven komt. Of het nu bluesy is als in Cherry Blossom Road, swingend als in Back To Avalon of folky als in Dream Of The Archer; Heart is altijd Heart. Dat kan ook niet anders met zo’n geweldige zangeres als Ann Wilson. Ik heb haar ooit live aan het werk gezien maar haar prestaties hier zijn beyond compare. Luister wat dat betreft even naar die geweldige uitvoering van de mega hit Alone, kippenvel tot op je kruin. Een andere kneiter die gespeeld wordt is All I Wanna Do Is Make Love To You, bloedmooi. Niet alleen zingt Wilson het uitmuntend, ook het pianospel van John Paul Jones en de strijkers zijn weergaloos. Tevens worden Crazy On You en Barracuda gespeeld evenals het door zus Nancy gezongen These Dreams.
Naast al deze Heart-klassiekers is er nog een aantal rarities te horen, zeldzaamheden. Zo is daar de cover van het Nazareth-nummer Love Hurts bijvoorbeeld of Seasons, een liedje van Joni Mitchell: de band uit Seattle maakt er iets moois van. Het album sluit af met het nog niet eerder uitgebrachte titelnummer, een vrij opgewekt niemendalletje dat overigens niet op het cd-hoesje staat vermeld. Het past goed bij de rest van het album, waardoor ik het niet zie als een bonustrack zoals wikipedia schrijft.
“The Road Home” is ook verkrijgbaar als dvd. Vergis je echter niet, het concert op de dvd is van iets eerder met iets meer publiek en een iets groter aantal strijkers. Volg je hart en stel je open voor Heart.
© Dick van der Heijde 2022