2022 (InsideOut Music)
Men zegt dat het niet verstandig is om een recensie met een jubeltoon te beginnen. Nou, daar denkt deze jongen nogal anders over. Ik zou het wel van de daken af willen schreeuwen dat Nick D’Virgilio, Neal Morse en Ross Jennings met “Troika” een fantastisch album hebben afgeleverd. Oké, ik zal braaf doen en eerst wat kou uit de lucht halen.
Het enige minpuntje aan dit album is dat de heren niet echt een naam aan hun samenwerkingsproject hebben gegeven. Alleen het noemen van de achternamen is naar mijn idee een beetje simpel, terwijl een goede bandnaam zo voor het oprapen lag. Voor mij heet dit gezelschap Troika, maar goed. Ik vind hun album zo subliem, waar zeuren we eigenlijk over?
Even voorstellen (voor zover dat nog nodig is). Nick D’Virgilio en Neal Morse hebben een gezamenlijk verleden bij Spock’s Beard en spelen momenteel in respectievelijk Big Big Train en The Neal Morse Band. Ross Jennings is de frontman van progmetalband Haken en het is de combinatie van deze drie muzikanten die interessant is. Een ieder is een zingende alleskunner met compositorische kwaliteiten en een rugzak vol ervaring. Kan niet misgaan!
Op het goed klinkende werkstuk is het een veelheid aan sprankelende akoestische gitaren en loepzuivere 3-stemmige samenzang die de boventoon voeren. Ondertussen is er ruimte voor een zwierend orgel, elektrische gitaar en heel veel interessante percussie. Dat alles gedijt natuurlijk perfect in de elf composities van het album waar sterke melodielijnen en pakkende thema’s regeren. Het Crosby, Stills, Nash & Young-geluid van deze muziek zit vol expressie, kunde en uitbundigheid. Je kan er labels opplakken zoveel je wilt, het is in ieder geval geen expliciete prog, frisse singer-songwritermuziek is het des te meer. Het is muzikant-eigen om naast het reguliere werk ook over de muur te kijken. Dat de drie muzikanten hier elk vanuit hun homestudio hebben gewerkt en elkaar via mail de bestanden toestuurden is gezien de spelvreugde die van de muziek afknalt opmerkelijk.
Het album gaat van start met drie nummers die ook als single zijn uitgebracht. Allereerst is daar het aanstekelijk Everything I Am dat perfect de CSNY-intenties van het album neerzet. Op geen enkele manier krijg je een copycat gevoel en word je juist gegrepen door hun integere vakmanschap. De samenzang is echt geweldig en dat geldt ook voor de percussieve onderlaag waarop het nummer drijft. Heerlijke gitaren en een dito orgel maken het glunderen compleet. Het daarop volgende Julia is van hetzelfde laken een pak. Opmerkelijk hier is de frivole pianosolo van Ross Jennings. Julia is ook als alternatieve versie aan het album toegevoegd. Deze bonustrack duurt meer dan acht minuten en laat het nummer horen zoals Jennings het oorspronkelijk bedoeld had. De reguliere albumtrack is dus later gemaakt nadat Neal Morse de compositie herschreven had. De derde single van het album is You Set My Soul On Fire. Deze wat lichtere compositie is door Nick D’Virgilio geschreven en hij doet met zijn fraaie stem ook de leadzang.
Na deze toegankelijke nummers gaat men nog even in deze modus verder met One Time Less. Op de een of andere manier maak ik altijd een Phil Collins-associatie bij het country-achtige nummer. Vraag me niet waarom. Vanaf dan is het variatie troef en dat terwijl zaken als veel akoestische gitaar en brede samenzang altijd in front blijven staan. Zo kent Another Trip Around the Sun een wat broeierige jaren 70-sfeer met de kopstem van Jennings als boegbeeld en A Change Is Gonna Come gaat met zijn politieke tekst richting “Into The Wild” van Eddie Vedder.
If I Could springt eruit vanwege een wulps basritme dat je ergens in Ghana doet wanen. Verantwoordelijk hiervoor is Tony Levin, de man die echt alles uit zijn basgitaar weet te halen. Met nummers als King For A Day en Second Hand Sons pakt men op Troika lekker stevig uit. Vooral Second Hand Sons is met zijn Kravitz/Hendrix-sausje een snoepje. Tot slot zijn daar de twee afsluiters My Guardian en What You Leave Behind, waarvan die laatste zich mag scharen in het lijstje met de meest melancholieke, maar toch ook opgewekte afsluiters in hun territorium.
“Troika” is een enorm vermakelijk album, een werkstuk dat gecreëerd is door drie rasmuzikanten. Zo, deze jongen heeft genoeg gejubeld. Nu jij.
© Dick van der Heijde 2022