Keane – Hopes And Fears

“Hopes And Fears”, het veelgeprezen debuut van de Britse band Keane, is niet zomaar een goed album. De schijf bevat naar mijn idee met “Somewhere Only We Know” een van de mooiste popliedjes ooit. De intense manier waarop Tom Chaplin met z’n heldere, hoge stem soepel van noot naar noot gaat is wonderschoon, zeker in combinatie met het bruisende toetsenspel van Tim Rice-Oxley. De klanken die hij uit z’n instrumenten haalt hebben een aangename galm om zich heen. Het is bijna hemels. Ook de basgitaar en de drums zitten lekker in het nummer dat een pakkend, net niet-commercieel ritme heeft. Het prettige van “Hopes and Fears” is dat bijna elk nummer net zo goed is als deze opener. Er gingen niet voor niets miljoenen exemplaren over de toonbank.

Binnen het oeuvre van Keane (vijf volledige albums en een ep) neemt “Hopes And Fears” een bijzondere plaats in aangezien het lange tijd de enige gitaarloze plaat is. De muziek klinkt hierdoor ontwapenend en fris. Ook ben ik geneigd het geluid als maagdelijk te betitelen.

Qua sfeer zou ik het album in tweeën willen delen. Het eerste gedeelte, dat meer dan de helft van de plaat in beslag neemt, zie ik als ‘Hopes’, het tweede stuk, waar de nummers donkerder van toon zijn, als ‘Fears’. Nummers die absoluut in de eerste categorie vallen zijn naast Somewhere Only We Know het zinderende Bend And Break en het aanstekelijke Everybody’s Changing. Ook zijn er in deze fase twee nummers die een kleine knipoog richting prog hebben. Als de zang in We Might As Well Be Strangers laag is moet ik denken aan Steve Hogarth van Marillion en de hoge kopstem in She Has No Time is helemaal te Jonsi (Sigur Ros). Het gaat op dit album uiteraard uitsluitend om alternatieve pop en als je dan een nummer hoort als This Is The Last Time kan je daar alleen maar heel veel vrede mee hebben. Het donkere facet van het album doet zich hoofdzakelijk voor in de laatste drie nummers. Waarbij ik wil opmerken dat de Britse versie zoals ik die heb, een nummer meer heeft. Het gaat hier om het Talk Talk-achtige On A Day Like Today.

Keane is door de jaren heen overwegend uitstekende muziek blijven produceren. “Hopes And Fears” is wat mij betreft onovertrefbaar. Wonderschoon.

© Dick van der Heijde 2021